နွေရာသီတွင် ဤအချက်သုံးချက်ကြောင့် သားဥများ နည်းပါးလာပုံရသည်။

၁။အာဟာရဆိုင်ရာအချက်များ

အဓိကအားဖြင့် အစာကျွေးခြင်းတွင် အာဟာရချို့တဲ့ခြင်း သို့မဟုတ် ကျိုးကြောင်းဆီလျော်မှုမရှိသော အချိုးအစားကို ရည်ညွှန်းသည်၊ အကယ်၍ အစာသည် တိရိစ္ဆာန်အစာကို အလွန်အကျွံကျွေးပါက၊ ကြီးမားလွန်းသော သို့မဟုတ် အနှစ်ထပ်ဥများထွက်လာပြီး သားအိမ်ပြွန်ပေါက်ပြဲသွားခြင်းကို အဓိကအားဖြင့် ရည်ညွှန်းပါသည်။ ဗီတာမင်အေ၊ ဗီတာမင် D နှင့် ဗီတာမင် E ကဲ့သို့သော အစာများတွင် ဗီတာမင်ချို့တဲ့ပါက ရောဂါကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ အထူးသဖြင့် နွေရာသီတွင် ကြက်မများ၏ ဇီဝြဖစ်ပျက်မှု တိုးလာပြီး အာဟာရလိုအပ်ချက်လည်း တိုးလာသည်။ ကျိုးကြောင်းဆီလျော်မှုမရှိသော အစာအချိုးအစားသည် ကြက်မများ၏ အကောင်ပေါက်နှုန်းကျဆင်းမှုကို တိုက်ရိုက်ဖြစ်ပေါ်စေမည့် ဆားပင်ရောင်ခြင်းသို့ ဦးတည်သွားစေနိုင်သည်။

၂။စီမံခန့်ခွဲမှုအချက်များ

နွေရာသီတွင် ကြက်အိမ်၏ သန့်ရှင်းမှုအခြေအနေများကို အလွန်စမ်းသပ်မည်ဖြစ်သည်။ ကြက်အိမ်၏ သန့်ရှင်းမှု ညံ့ဖျင်းခြင်းကြောင့် သားအိမ်ပြွန်အတွင်းသို့ ဘက်တီးရီးယားများ ဝင်ရောက်လာပြီးနောက် သားဥပြွန်အတွင်းသို့ ဘက်တီးရီးယားများ ဝင်ရောက်လာပြီးနောက် ကြက်သားအိမ်အတွင်း ရောဂါပိုးမွှားများ အများအပြား ပေါက်ပွားခြင်းနှင့် မျိုးပွားခြင်းတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ဥထွက်ရှိမှု။သို့သော် နွေရာသီတွင် ကြက်မများသည် ပြင်ပပတ်ဝန်းကျင်တွင် အပြောင်းအလဲများကို အလွန်အမင်း သတိထားနိုင်ကြသည်။ ကြက်မဖမ်းခြင်း၊ ဆီဖြည့်ခြင်း၊ ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်း၊ ရေဖြတ်ခြင်း၊ သူစိမ်း သို့မဟုတ် တိရိစ္ဆာန်များ ကြက်အိမ်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ခြင်း၊ ပုံမှန်မဟုတ်သော အသံနှင့် အရောင်ထွက်ခြင်းစသဖြင့် မှားယွင်းသော စီမံခန့်ခွဲမှုကို ဆောင်ရွက်ပါက ကြက်မများ၏ ဖိစီးမှုတုံ့ပြန်မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေပါသည်။ ချထားခြင်း ကျဆင်းခြင်းသို့ ဦးတည်စေပါသည်။ထို့ပြင်၊ တင်ခြင်း၏အစနှင့် အထွတ်အထိပ်ကာလသည် ကြက်မများအတွက် ပြင်းထန်သော ဖိစီးမှုတစ်ခုလည်း ဖြစ်ပေသည် ။ ကြက်သားပေါက်နှုန်းလည်း မတည်မငြိမ်ဖြစ်မည်။

၃။ ရောဂါပိုးမွှားများဝင်ရောက်ခြင်းမှ ကာကွယ်ပါ။

ဗိုင်းရပ်စ်အားလုံးသည် ကြက်မများ၏ ဥနှုန်းနှင့် ဥအရည်အသွေးကို ကျဆင်းစေသည်။ အပြင်းထန်ဆုံး ဗိုင်းရပ်စ်သည် သားအိမ်ပြွန်နှင့် ခိုင်မာသော ဆက်နွယ်မှုရှိသည့် တုပ်ကွေးဗိုင်းရပ်စ်ပိုးဖြစ်ပြီး သားအိမ်ပြွန်အတွင်း ဖောရောင်ခြင်း အထူးသဖြင့် ခွံဂလင်းကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ရောဂါပိုးကူးစက်ခံရပြီးသည်နှင့် သားအိမ်ပြွန်အတွင်းရှိ ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကို လုံးလုံးဖယ်ရှားရန် ခက်ခဲပြီး ပြင်းထန်သော ထိခိုက်မှုဖြစ်စေသည်။
Salmonella သည် အပြင်းထန်ဆုံးဖြစ်သည့် ဘက်တီးရီးယားပိုးဝင်ခြင်း သည် ဟော်မုန်းများ၏ ပုံမှန်ထုတ်လွှတ်မှုကို ထိခိုက်စေပြီး ကြက်များ ဥမပေါက်စေရန် တားဆီးပေးသည်။
Chlamydia ပိုးဝင်ခြင်း ၊ ကလမိုင်ဒီယာသည် သားဥပြွန်၏ follicular ယိုယွင်းခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး၊ mesentery ၏ mucosal မျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ vesicular cysts များ၊ သားဥပြွန် lamina နှင့် bulge တို့သည် သားအိမ်မဥထွက်ခြင်းနှင့် မျိုးဥထွက်နှုန်း နှေးကွေးခြင်းတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေပါသည်။
အထက်ဖော်ပြပါ အချက်သုံးချက်သည် ကြက်မများ ကျဆင်းမှု၏ အဓိကတရားခံဖြစ်ပြီး နွေရာသီတွင် အောက်ပါအစီအမံများကို လုပ်ဆောင်ရမည်ဖြစ်သည်။
အစာကျွေးခြင်း၏စီမံခန့်ခွဲမှုအားကောင်းစေရန်, အမျိုးမျိုးသောစိတ်ဖိစီးမှုဖြစ်ပွားမှုကိုလျှော့ချ။
မွေးမြူစဉ်အတွင်း ကြက်မများ များပြားခြင်းမှ ရှောင်ရှားရန် သင့်လျော်သော အစာသိပ်သည်းဆကို ထိန်းချုပ်သင့်သည်။
အိမ်တွင်းရှိ အပူချိန်နှင့် စိုထိုင်းဆကို ထိန်းချုပ်ပါ၊ လေဝင်လေထွက်ကောင်းစေကာ လေဝင်လေထွက်ကောင်းစေကာ အိမ်တွင်းရှိ အန္တရာယ်ရှိသော ဓာတ်ငွေ့များကို အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ စွန့်ပစ်ပါ။