ခွေးဝမ်းလျှောရောဂါကို ဘယ်လိုကုသမလဲ။

ခွေးမွေးမြူသူများသည် ခွေးများ၏ အူနှင့် အစာအိမ်သည် အတော်လေး နုနယ်ကြောင်း သိကြသည်။ ထို့ကြောင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်များသည် ခွေးများ၏ အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းကို အထူးဂရုပြုသင့်သည်။ သို့သော် ခွေးများသည် အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ရောဂါဖြစ်နိုင်ချေ မြင့်မားပြီး အတွေ့အကြုံမရှိသေးသူ အများအပြားမှာ ၎င်းကို မည်သို့ကိုင်တွယ်ရမည်ကို မသိကြပေ။ အခု ခွေးအစာအိမ်နဲ့ အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ရောဂါတွေရဲ့ အကြောင်းရင်းတွေကို လေ့လာကြည့်ရအောင်။

အစာအိမ်ရောဂါသည် ခွေးများတွင် အဖြစ်များသောရောဂါဖြစ်သည်။ ဤရောဂါ၏အကြောင်းရင်းများစွာရှိပြီး၊ မူလနှင့်ဒုတိယအစာအိမ်ရောဂါအဖြစ်ခွဲခြားနိုင်သည်။ အစာအိမ်ရောဂါသည် မည်သို့ပင်ရှိစေကာမူ ၎င်း၏ရောဂါလက္ခဏာများ၊ ကုသမှုနှင့် သူနာပြုများသည် အလွန်ဆင်တူပါသည်။ 

ရောဂါဖြစ်ပွားမှု

1. မူလအစာအိမ်ရောဂါသည် အဓိကအားဖြင့် အစာစားချိန်မမှန်ခြင်း၊ မညီမညာ ဆာလောင်မွတ်သိပ်ခြင်း၊ ပုပ်သိုးခြင်း သို့မဟုတ် အစာမကြေနိုင်သော အစာစားခြင်းနှင့် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ယားယံသောဆေးများကို မှားယွင်းစွာသောက်သုံးခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပွားခြင်းဖြစ်သည်။ တိရစ္ဆာန်များ၏ ကလီစာများ၊ အရိုးများနှင့် အသားများကို အလွန်အကျွံစားသော ခွေးများတွင် ဤရောဂါဆိုင်ရာ ပြောင်းလဲမှုမျိုး တွေ့ရတတ်သည်။

2. Secondary gastroenteritis သည် အချို့သောကူးစက်ရောဂါများ (ဥပမာ ခွေးရူးသွပ်ရောဂါ၊ ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်ရောဂါ၊ canine parvovirus) နှင့် ကပ်ပါးရောဂါများ (ဥပမာ- ချိတ်သန်ကောင်ရောဂါ၊ coccidiosis၊ trichomoniasis၊ marsupialosis၊ toxoplasmosis စသည်) တို့ကြောင့် ဖြစ်ပွားသော အစာအိမ်ရောဂါကို ရည်ညွှန်းပါသည်။

အစာအိမ်ရောဂါ၏ရောဂါလက္ခဏာများ

ခွေးများ အစာအိမ်ရောဂါ ခံစားရသောအခါ အဓိက လက္ခဏာများမှာ-

1. အစောပိုင်းအဆင့်တွင် ခွေးများသည် ဝမ်းဗိုက်ဖြင့် အေးသောမြေပေါ်တွင် အိပ်လေ့ရှိသည် သို့မဟုတ် တံတောင်ဆစ်နှင့် sternum အကိုင်းအခက်များကို မြေပြင်၏နောက်ဘက်တွင် မြင့်မြင့်မတ်တပ်ရပ်ရန် “ဆုတောင်းခြင်း” အနေအထားအဖြစ် မကြာခဏ ပြုလုပ်လေ့ရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း၊ အစာစားချင်စိတ် လျော့နည်းခြင်း၊ အစာမကြေခြင်း၊ အော့အန်ခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်း သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ မစင်များတွင် ချွဲသလိပ်များ ထွက်ခြင်းတို့ ဖြစ်သည်။

2. နောက်ပိုင်းအဆင့်တွင်၊ မတည်မငြိမ်လမ်းလျှောက်ခြင်း၊ ရံဖန်ရံခါတွင် အနံ့အသက်ဆိုးထွက်သော မစင်များထွက်ခြင်း၊ ကိုယ်အပူချိန်တက်လာခြင်း၊ တံတွေးထွက်ခြင်း၊ ပွက်ထခြင်းစသည့်လက္ခဏာများ ပိုမိုဆိုးရွားလာပါသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ပြင်းထန်သော ရေဓာတ်ခမ်းခြောက်မှု ဖြစ်ပေါ်လာပြီး အသက်အန္တရာယ်ကို ထိခိုက်စေပါသည်။

ဘယ်လိုကာကွယ်ရမလဲ

1. အဓိကအချက်မှာ သူနာပြုအား အားကောင်းစေရန်ဖြစ်သည်- ခွေးများကို သင့်လျော်သော အပူချိန်ရှိသော နေရာများတွင် ထားရှိသင့်သည်။ အန်ခြင်းသက်သာသွားပြီးနောက်၊ ပူနွေးသောအနှစ်ကို ဝမ်းဗိုက်ပေါ်သို့ လိမ်းပေးရမည်။ အရည်အစားအစာလိုမျိုး လှုံ့ဆော်မှုမရှိတဲ့ အစားအစာတွေကို ပိုကျွေးပါ။

2. အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းရှင်းလင်းခြင်း- ဗိုက်ပြည့်ပြီး အူများနှင့် ဝမ်းဗိုက်ပြည့်နေသော ခွေးများကို အစာရှောင်သင့်ပြီး လိုအပ်ပါက အူလမ်းကြောင်းရှင်းလင်းရန်အတွက် ဟင်းသီးဟင်းရွက်ဆီကဲ့သို့သော ဝမ်းနုတ်ဆေးကို အသုံးပြုပါ။

3. စိတ်အေးအေးထားပြီး အော့အန်ခြင်းကို ရပ်လိုက်ပါ- အော့အန်ခြင်းသည် ခွေးများ၏ အူနှင့် အစာအိမ်တို့ကို ပိုမိုဆိုးရွားစေကာ ခွေးများ၏ ရေဓာတ်ခန်းခြောက်မှုကို ဖြစ်စေပြီး အခြားသော နောက်ဆက်တွဲပြဿနာများ ဆက်တိုက်ဖြစ်ပွားစေသည်။ ပြင်းထန်သော အော့အန်ခြင်းအတွက် antiemetic ဆေးကို ပေးသင့်သည်။

4. ရောင်ရမ်းမှု တိုက်ဖျက်ရေးနှင့် ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှော တိုက်ဖျက်ရေးသည် အလွန်အရေးကြီးသည်- ရောင်ရမ်းမှု သက်သာစေသော ဆေးထိုးဆေးများ သို့မဟုတ် ခံတွင်း ဝမ်းပျက်စေသော ဆေးဝါးများ ဖြင့် ရောဂါလက္ခဏာ ကုသမှုအတွက် ဆေးဝါးများ။

ကာကွယ်ခြင်းနှင့် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုနည်းလမ်းများ

1. မညီမညာသော ဆာလောင်မှုနှင့် ကျေနပ်မှုကို ရှောင်ရှားရန် ကျိုးကြောင်းဆီလျော်စွာ ကျွေးပါ။ ခွေးအလွန်အမင်းဆာလောင်ပြီးနောက်၊ အစာအလွန်အကျွံစားခြင်း၊ အစာမကြေခြင်းနှင့် အစာအိမ်ရောဂါဖြစ်စေသည်။

2. အာဟာရနှင့်ခုခံအားကောင်းစေ။ ခွေး၏ခံနိုင်ရည် လျော့နည်းလာသောအခါ ၎င်း၏ အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ အတားအဆီး လုပ်ဆောင်မှုမှာလည်း ဆက်တိုက်ဆိုသလို အားနည်းသွားကာ အစာအိမ်ရောဂါဖြစ်စေသည့် ဘက်တီးရီးယား အများအပြားကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး နောက်ဆုံးတွင် အစာအိမ်ရောဂါ ဖြစ်စေသည်။ အလွန်တက်ကြွသော ပရိုဘိုင်အိုတစ်များကို ပုံမှန်ပါးစပ်ဖြင့် စီမံပေးခြင်းသည် အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းစနစ်ကို ထိန်းညှိပေးပြီး အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းစနစ်ကို ခုခံနိုင်စွမ်းကို တိုးစေသည်။

3. စီမံခန့်ခွဲမှုအားကောင်းစေခြင်း။ မသန့်ရှင်းသော အစာကို ခွေးများစားခြင်းမှ တားဆီးပါ။