သီးခြားခွဲထားရန် လိုအပ်သော ဗမာလူမျိုးများ ရှိပါသည်။

နောက်ဆုံးစာစောင်တွင် ကြောင်များကို အိမ်သို့မယူမီ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားရမည့်အချက်များဖြစ်သည့် ကြောင်အမှိုက်ပုံ၊ ကြောင်အိမ်သာ၊ ကြောင်အစားအစာနှင့် ကြောင်စိတ်ဖိစီးမှုမဖြစ်စေရန် နည်းလမ်းများကို မိတ်ဆက်ပေးခဲ့သည်။ ဤစာစောင်တွင်၊ ကြောင်များသည် အိမ်သို့ရောက်ရှိသည့်အခါ ကြုံတွေ့ရနိုင်သည့်ရောဂါများ၊ စောင့်ကြည့်လေ့လာနည်းများနှင့် ပြင်ဆင်မှုများကို အာရုံစိုက်ထားပါသည်။

အိမ်မှာမွေးတဲ့ကြောင်က မိသားစုထဲမှာ ပထမဆုံးကြောင်ဖြစ်ရင် အခြေအနေအနည်းငယ်ရှိနိုင်ပေမယ့် မိသားစုထဲမှာ တခြားကြောင်တွေရှိရင် အပြန်အလှန်ကူးစက်မှုပြဿနာအတွက် စိတ်ပူစရာလိုနိုင်ပါတယ်။ အပြင်မှ ပြန်ခေါ်လာသည့် ကြောင်များသည် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် ဂရုမစိုက်သောကြောင့် ကူးစက်ရောဂါများ ဖြစ်နိုင်ချေများသည်။ ပြင်းထန်သော ကြောင်ပလိပ်ရောဂါ ဖြစ်ပွားမှုနှုန်းမှာ 5% ခန့်ရှိပြီး ကြောင်နှာခေါင်းကိုင်း၏ ဖြစ်ပွားနှုန်းမှာ 40% နီးပါးဖြစ်သည်။ အချို့သော သူငယ်ချင်းများက ၎င်းတို့၏ကြောင်ကြီးများကို ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီး လျစ်လျူရှုခြင်းသည် ဆုံးရှုံးမှုကြီးကြီးမားမားဖြစ်စေသည်ဟု ထင်မြင်ကြသည်။

ကြောင်များအတွက် ကာကွယ်ဆေးသုံးမျိုးသည် ယေဘုယျအားဖြင့် ကြောင်ပလိပ်၊ ကြောင်နှာခေါင်းကိုင်းနှင့် ကြောင်ခွက်တို့အတွက် ရည်ရွယ်ထားသော်လည်း အခြားသော ကာကွယ်ဆေးနှစ်ခု၏ ကာကွယ်မှုအာနိသင်မှာ ကြောင်ပလိပ်မှလွဲ၍ အလွန်အားနည်းသောကြောင့် ကာကွယ်ဆေးတွင် ပဋိပစ္စည်းရှိလျှင်ပင် ရှိနေသေးသည်။ ရောဂါပိုးကူးစက်မှုနှင့် ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေ။ ကြောင်အသစ်က သယ်ဆောင်လာတဲ့ ဗိုင်းရပ်စ်အပြင်၊ အကြမ်းဖျင်းလူမျိုးတွေက ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကို သယ်ဆောင်လာပေမယ့် မဖျားမနာဖြစ်နိုင်ခြေလည်း ရှိပါသေးတယ်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ကြောင်နှာခေါင်းအကိုင်းအခက် သို့မဟုတ် ကြောင် calicivirus သည် ကြောင်ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာပြီးနောက် သို့မဟုတ် ပဋိပစ္စည်းများထုတ်ပေးပြီးနောက် 2-6 လအကြာတွင် ၎င်းသည် ပြင်းထန်သောခုခံနိုင်စွမ်းရှိပြီး မည်သည့်ရောဂါလက္ခဏာမှမပြနိုင်သောကြောင့် အဆိပ်ထုတ်နိုင်သေးသည်။ ကြောင်အသစ်များသည် မူလနွယ်ဖွားများနှင့်အတူ စောလွန်းပါက အချင်းချင်း ကူးစက်နိုင်ဖွယ်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ကျန်းမာရေးနှင့် ဖိစီးမှု တုံ့ပြန်မှုများကို ရှောင်ရှားရန် ၎င်းတို့ကို ၁၅ ရက်ခန့် သီးခြားခွဲထားရန် အရေးကြီးပါသည်။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် စကားသံတွေကိုသာ ကြားပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မဆုံမိပါစေနဲ့။

အန်ဝမ်းလျှောနှင့်ကြောင်နှာခေါင်းကိုင်း

အိမ်ပြန်ပြီးနောက် ကြောင်များ၏ အဖြစ်များဆုံး ရောဂါလက္ခဏာများမှာ ဝမ်းလျှောခြင်း၊ အော့အန်ခြင်း၊ ဖျားခြင်း၊ မျက်ရည်ထူခြင်း၊ နှင့် နှာရည်ယိုခြင်း တို့ဖြစ်သည်။ ဤရောဂါလက္ခဏာများနှင့် သက်ဆိုင်သော အဓိကရောဂါများမှာ အစာအိမ်ရောဂါ၊ ကြောင်ပလိပ်ရောဂါ၊ ကြောင်နှာခေါင်းကိုင်း၊ ကြောင်ခွက်နှင့် အအေးမိခြင်း တို့ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးစာစောင်တွင်၊ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်များသည် ကြောင်ပလိပ်+ ကြောင်နှာခေါင်းစမ်းသပ်မှုစာရွက် အနည်းဆုံးတစ်အုပ်ကို ကြိုတင်ဝယ်ယူရန် အကြံပြုထားသည်။ ထိုသို့သောစမ်းသပ်စာရွက်သည်တစ်ရွက်လျှင် ယွမ် ၃၀ ဖြင့်စမ်းသပ်ရန်အဆင်ပြေသည်။ ဆေးရုံတွင် သီးခြားစမ်းသပ်မှုတစ်ခု၏စျေးနှုန်းသည် လမ်းနှင့်ဆေးရုံတွင် ကူးစက်ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေကို မခွဲခြားဘဲ ယွမ် 100 ကျော်ဖြစ်သည်။

ကြောင်အိမ်သို့ ခေါ်ဆောင်သွားသော ကြောင်များ၏ အဖြစ်အများဆုံး ရောဂါလက္ခဏာများမှာ ဝမ်းပျော့ခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်းနှင့် အော့အန်ခြင်းတို့ဖြစ်ပြီး အကြောင်းရင်းကို ဆုံးဖြတ်ရန် အခက်ခဲဆုံးဖြစ်သည်။ ဤလက္ခဏာများသည် ပုံမှန်မဟုတ်သော အစာစားခြင်း၊ အစာအလွန်အကျွံစားခြင်း၊ မသန့်ရှင်းသော အစားအစာများတွင် ဘက်တီးရီးယားကြောင့်ဖြစ်သော အစာအိမ်ရောဂါ သို့မဟုတ် တင်းမာမှုကြောင့် ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ ဟုတ်ပါတယ်၊ ကြောင်ပလိပ်ရောဂါက အပြင်းထန်ဆုံးပါ။ ပထမဆုံးအနေနဲ့ သူ့ရဲ့ စိတ်ဓာတ်က ကောင်းသလား၊ အစာစားချင်သေးသလား၊ ဝမ်းပျက်ဝမ်းလျှောမှာ သွေးရှိမရှိ စောင့်ကြည့်ဖို့ လိုပါတယ်။ အထက်ဖော်ပြပါ သုံးခုက မကောင်းရင် စိတ်ဓာတ်မရှိ၊ အစာစားချင်စိတ်မရှိ၊ ဝမ်းထဲမှာ သွေးပါရင် ကြောင်ပလိပ်ရောဂါကို ဖယ်ရှားဖို့ စမ်းသပ်စာရွက်ကို ချက်ချင်းသုံးပါ။ အထက်ဖော်ပြပါ လက္ခဏာများ မရှိပါက အစားအသောက်ကြောင့် ဖြစ်တတ်သော အကြောင်းရင်းများကို ဦးစွာ ဖယ်ရှားပါ၊ မှန်ကန်စွာ စားသောက်ခြင်းကို ရပ်တန့်ပါ၊ ထို့နောက် ကြောင်နို့ကိတ်နှင့် အသက်အရွယ်နှင့် ကိုက်ညီသော ကြောင်ကလေး အစားအစာကို စားကာ အဆာပြေ အားလုံးကို ရပ်တန့်လိုက်ပါ။ မသေချာသောရောဂါများသည် ဆေးသုံးရန်မလွယ်ကူပါ။ Probiotics စားရင် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် ပရိုဘိုင်အိုတစ်ကို သုံးရပါမယ်။ ဤနေရာတွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် အချို့သော probiotics ကို အလေးပေးလိုပါသည်။ အချို့သော အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်များသည် ၎င်းတို့၏ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကလေးများအတွက် ပရိုဘိုင်အိုတစ်ကို ပေးကြသည်။ ဒါက အရမ်းဆိုးတယ်။ ပါဝင်ပစ္စည်းများကို ဂရုတစိုက်ကြည့်ရှုခြင်းဖြင့် ပရိုဘိုင်အိုတစ်များသည် အတော်လေး နောက်ပြန်ကျနေပြီး ပမာဏမှာ အလွန်သေးငယ်ကြောင်း ပြသသည်။ အများအားဖြင့် 2-3 ထုပ်သည်တိရစ္ဆာန်ပရိုဘိုင်အိုတစ်တစ်ထုပ်နှင့်ညီမျှသည်။ နေ့စဉ်သောက်သုံးသောစျေးနှုန်းသည် ပုံမှန်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပရိုဘိုင်အိုတစ်များထက် ပို၍စျေးကြီးသည်။ နောက်ပြန်၊ ပမာဏနည်းနည်းနဲ့ ဈေးကြီးတဲ့ တစ်လုံးကို ဝယ်မယ့်အစား စျေးသက်သက်သာသာနဲ့ ဘာလို့ မဝယ်တာလဲ။

အော့အန်ခြင်းသည် ဝမ်းလျှောခြင်းထက် ပိုပြင်းထန်သောရောဂါဖြစ်သည်။ အော့အန်ခြင်းသည် ကြောင်ကလေးများ၏ ရေဓာတ်ခန်းခြောက်မှုကို အလွယ်တကူ ဖြစ်စေနိုင်ပြီး အော့အန်ချိန်တွင် ဆေးဝါးများဖြင့် ကုသရန် ခက်ခဲသောကြောင့် အန်ခြင်းကို သတိပြုရပါမည်။ တစ်ကြိမ်တည်းသာ အန်ပါက အစာတစ်နပ်တွင် အလွန်အကျွံစားခြင်း သို့မဟုတ် ဆံပင်အော့အန်ခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ သို့သော် မကြာခဏ အော့အန်ခြင်းကို ကုသမှုခံယူပါက ပိုရှုပ်ထွေးသွားပါမည်။ ထိုအချိန်တွင် ကြောင်၏ သီးခြားအခြေအနေများအတိုင်း ပစ်မှတ်ထားရန် လိုအပ်သည်။

သူငယ်ချင်းတော်တော်များများက နှပ်ချေးပေါက်တဲ့ကြောင်က ကြောင်နှာခေါင်းကိုင်းလို့ ထင်ကြပေမယ့် ဒါက မမှန်ပါဘူး။ ကြောင်နှာခေါင်းကိုင်း၏ မျက်လုံး၏ လက္ခဏာများမှာ နှာရည်ယိုခြင်း၊ မျက်ရည်များဝဲခြင်း၊ မျက်ခွံများ ရောင်ရမ်းခြင်း စသည်ဖြင့် နှာရည်ယိုခြင်း၊ နှာရည်ယိုခြင်း၊ အစားအသောက်ပျက်ခြင်းစသဖြင့် လက္ခဏာများ ပိုမိုထင်ရှားပါသည်။ ထို့အပြင် ကြောင်နှာခေါင်းကိုင်းကိုလည်း စမ်းသပ်နိုင်ပါသည်။ စောစောကပြောခဲ့တဲ့ စမ်းသပ်စာရွက်နဲ့နမူနာယူပြီး အိမ်မှာနေပြီး ရလဒ်ကိုကြည့်ဖို့ 7 မိနစ်ပဲကြာတယ်။ ကြောင်နှာခေါင်းကိုင်းကို ဖယ်ထုတ်ထားလျှင် နှာချေခြင်းသာလျှင် rhinitis၊ အအေးမိခြင်း နှင့် အခြားရောဂါများကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားရန် လိုအပ်ပါသည်။

ပိုးသတ်ဆေးနှင့် ကာကွယ်ဆေး

အိမ်ပြန်ရောက်ရင် ကြောင်လေးတွေအတွက် အရေးကြီးတဲ့ အချက်နှစ်ချက်ကတော့ ပိုးသတ်ခြင်းနဲ့ ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းပါ။ ကြောင်များ အပြင်မထွက်ပါက ကပ်ပါးပိုးများ ရှိမည်မဟုတ်ဟု လူများစွာက ထင်ကြပြီး ကြောင်များတွင် အသားစိမ်းမစားပါက ကပ်ပါးပိုးများ ရှိမည်မဟုတ်ဟု လူအများက ယူဆကြသည်။ ဒါကမှားတယ်။ ကပ်ပါးကောင်များစွာသည် မိခင်မှ ကြောင်ကလေးဆီသို့ အမွေဆက်ခံသွားမည်ဖြစ်သည်။ ပိုးများစွာသည် အချင်းနှင့် နို့တိုက်ခြင်းမှတဆင့် ကြောင်ကလေးအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်သည်။ အချို့သည် သုံးပတ်ခန့်တွင် လူကြီးအဖြစ်သို့ ကြီးထွားလာမည်ဖြစ်သည်။ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်သည် ကြောင်ကလေးကို ကောက်ယူသောအခါတွင် သန်ကောင်များကိုပင် ဆွဲထုတ်ပစ်မည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အိမ်သို့ခေါ်ဆောင်ပြီးနောက် 10 ရက်အတွင်း ကြောင်သည် အခြားရောဂါမပြပါက အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်သည် အတွင်းပိုင်းနှင့် ပြင်ပ အင်းဆက်ပိုးမွှားသတ်ဆေး အပြည့်အစုံကို ပြုလုပ်သင့်သည်။ ကြောင်၏ အသက်နှင့် အလေးချိန်အရ ပိုးသတ်ဆေးကို ရွေးချယ်သင့်သည်။ မတူညီသော အင်းဆက်ပိုးသတ်ဆေးများကို အသက် 7၊ 9 နှင့် 10 ပတ်နောက်ပိုင်းတွင် အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။ ယေဘုယျအားဖြင့် အလေးချိန် ၁ ကီလိုဂရမ်ထက် ပိုနေသင့်သည်။ အလေးချိန် 1 ကီလိုဂရမ်အောက်ဖြစ်ပါက အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်သည် ၎င်းကိုအသုံးမပြုမီ ဆေးပမာဏကိုတွက်ချက်ရန် ဆရာဝန်နှင့် တိုင်ပင်သင့်သည်။ အသုံးပြုနည်းကို အမှန်တကယ်သိသော ဆရာဝန်တစ်ဦးကို ရှာဖွေရန် မမေ့ပါနှင့်၊ ဆရာဝန်များစွာသည် ညွှန်ကြားချက်များ သို့မဟုတ် ဆေးဝါးများမှ ပစ်မှတ်ထားသော ပိုးအမျိုးအစားများကို မဖတ်ဖူးပါ။ ဘေးကင်းရေးရှုထောင့်မှကြည့်လျှင် ပထမရွေးချယ်မှုမှာ အိမ်မွေးကြောင်များနှင့် 2.5 ကီလိုဂရမ်အောက် ခွေးပေါက်လေးများဖြစ်သည်။ ဤဆေးသည် လွန်စွာဘေးကင်းပြီး 10 ကြိမ်ထက် ပိုသုံးပါက အဆိပ်သင့်မည်မဟုတ်ဟု ဆိုထားသည်။ သို့သော်လည်း အင်းဆက်ပိုးမွှားသတ်ခြင်း၏ အာနိသင်သည် အမှန်တကယ် အားနည်းသည်ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး တစ်ကြိမ်တည်းဖြင့် ပိုးမွှားများကို လုံးဝမသတ်နိုင်သောကြောင့် မကြာခဏဆိုသလို အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုကြာပြီးနောက် သို့မဟုတ် ဒုတိယအကြိမ်အဖြစ် ပိုသုံးစွဲရန် လိုအပ်ပါသည်။ .

ကာကွယ်ဆေးအတုတွေ အများကြီးရှိတာကြောင့် ကာကွယ်ဆေးထိုးဖို့ ပုံမှန်ဆေးရုံကို သွားရပါမယ်။ ကြောင်မဝယ်ခင် ကာကွယ်ဆေးထိုးထားသလား မစဉ်းစားပါနဲ့၊ ဒါပေမယ့် ကာကွယ်ဆေးမထိုးထားသလို ဆက်ဆံပါ။ ရက်ပေါင်း 20 စောင့်ကြည့်ပြီးနောက် ဝမ်းလျှောခြင်း၊ အော့အန်ခြင်း၊ ဖျားခြင်း၊ အအေးမိခြင်း နှင့် အခြားရောဂါလက္ခဏာများ မရှိပါက ပထမဆေးထိုးခြင်းကို စတင်နိုင်ပါသည်။ ဆေးထိုးတိုင်းကြားကာလသည် ၂၈ ရက်ဖြစ်သည်။ ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးကို နောက်ဆုံးထိုးပြီး 7 ရက်အကြာတွင် ပြီးမြောက်မည်ဖြစ်သည်။ ကာကွယ်ဆေးမထိုးမီနှင့် 7 ရက်အကြာတွင် ရေမချိုးပါနှင့်။

ခွေးပေါက်လေးများသည် ရှုတ်ထွေးသော အဆာပြေအစာများကို မစားရန် ကြိုးစားသင့်သည်။ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်အဆာပြေများသည် ကလေးအဆာပြေများနှင့် အလွန်ဆင်တူပြီး တင်းကျပ်သော ဘေးကင်းမှုစံနှုန်းမရှိပါ။ အနီးနားရှိ ဆိုင်ငယ်များစွာတွင် ရောင်းချသော သရေစာကစားစရာများမှ သင်ယူခြင်းသည် ကလေးများအတွက် မကောင်းကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးသိကြပြီး၊ အိမ်မွေးအစာများမှာလည်း အလားတူပင်ဖြစ်သည်။ အစာစားပြီးပါက အမျိုးမျိုးသော ရောဂါများ ဖြစ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ အမှတ်တံဆိပ်ကြောင်အစားအစာကို မှန်မှန်စားရန် အကြံပြုထားပြီး အစားအသောက်ကို အမြဲမပြောင်းလဲပါ။ 3 လကြာပြီးနောက်၊ ကြောင်ငယ်လေးများ ကြောင်မြက်နံ့နှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် ကြောင်မြက်များကို စတင်စိုက်ပျိုးနိုင်သည်၊ ၎င်းသည် နောင်နှစ်ပေါင်း 20 အတွင်း အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်များအတွက် အခက်အခဲများစွာကို လျှော့ချနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

နောက်ဆုံး ဆောင်းပါး နှစ်ခုသည် ကြောင်များ အိမ်ပြန်ရောက်ချိန်မှ ကြောင်များကို ကောက်ယူသည့် အချိန်အထိ သတိထားသင့်သည့် အရာများအကြောင်း ဖြစ်သည်။ ကြောင်အသစ်များအားလုံး၏ ခွေးပေါက်များကို လှည်းကျင်းပေးသော အရာရှိများအတွက် အထောက်အကူဖြစ်နိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်ပါသည်။