ONE

အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်တိုင်းသည် ချစ်စရာကြောင်၊ သစ္စာရှိခွေး၊ မိုက်မဲသော ဟမ်စတာ သို့မဟုတ် စမတ်ကြက်တူရွေးပဲဖြစ်ဖြစ်၊ သာမာန်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်က ၎င်းတို့ကို တက်ကြွစွာဒုက္ခမပေးဘူးလို့ ယုံကြည်ပါတယ်။ သို့သော် လက်တွေ့ဘဝတွင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ပြင်းထန်သောဒဏ်ရာများ၊ အပျော့စား အော့အန်ခြင်းနှင့် ဝမ်းလျှောခြင်းနှင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်များ၏ အမှားများကြောင့် သေဆုံးလုနီးပါး ပြင်းထန်သော ခွဲစိတ်ကယ်ဆယ်မှုများနှင့် ကြုံတွေ့ရတတ်သည်။ ဒီနေ့တော့ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်တွေ အမှားလုပ်မိလို့ ဒီတစ်ပတ်မှာ ကြုံတွေ့ရတဲ့ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ရောဂါသုံးမျိုးအကြောင်း ဆွေးနွေးထားပါတယ်။

အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များအတွက် လိမ္မော်သီးစားပါ။ ခွေးပိုင်ရှင်တော်တော်များများက သူတို့ရဲ့ခွေးတွေကို လိမ္မော်သီးစားဖူးတယ်လို့ ယုံကြည်ပေမယ့် အဲဒါက သူတို့ကို အန္တရာယ်ဖြစ်စေမယ်ဆိုတာ မသိကြဘူး။ တနင်္လာနေ့က လိမ္မော်သီးစားတာကြောင့် အကြိမ်ကြိမ် အော့အန်ခဲ့တဲ့ ကြောင်တစ်ကောင်ကို တွေ့ခဲ့ရပါတယ်။ ၎င်းတို့သည် ၂၄ နာရီကြာ အော့အန်ပြီးနောက် နောက်ရက်တွင် မသက်မသာ ခံစားခဲ့ရသည်။ ၎င်းတို့သည် နှစ်ရက်လုံး တစ်ကိုက်မစားဘဲ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်ကို ထိတ်လန့်စေခဲ့သည်။ စနေ၊ မစင်၏အသွင်အပြင်နှင့် အရောင်နှင့် အော့အန်ခြင်းတို့သည် ရောင်ရမ်းခြင်း၊ ချွဲသလိပ် သို့မဟုတ် ချဉ်သောအနံ့လက္ခဏာများ မပြဘဲ စိတ်ဓာတ်နှင့် အစာစားချင်စိတ် နှစ်မျိုးလုံးမှာ ပုံမှန်ဖြစ်သည်။ ခွေးသည် ယမန်နေ့က လိမ္မော်သီးနှစ်လုံးကို စားခဲ့ပြီး နာရီအနည်းငယ်အကြာတွင် ပထမဆုံး အန်ခြင်းဖြစ်ခဲ့ကြောင်း သိရှိရပါသည်။

ကျွန်တော်တွေ့ဖူးတဲ့ သူငယ်ချင်းတော်တော်များများလိုပဲ၊ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်တွေက သူတို့ခွေးတွေကို အရင်က လိမ္မော်သီး၊ လိမ္မော်သီးစသည်ဖြင့် ပေးခဲ့ဖူးကြောင်း ရှင်းပြပြီး ပြဿနာမရှိခဲ့ပါ။ တကယ်တော့ ပြဿနာရှိတဲ့အစားအစာတွေဟာ စားပြီးတိုင်း ဖျားနာတဲ့လက္ခဏာတွေ မပြနိုင်ပေမယ့် အဲဒီအချိန်က သူတို့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးရဲ့ အခြေအနေနဲ့ တိုက်ရိုက်သက်ဆိုင်ပါတယ်။ နောက်ဆုံးအကြိမ် လိမ္မော်သီးတစ်လုံးစားတာ အဆင်ပြေနိုင်ပေမယ့် ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ ပန်းပွင့်တစ်ပွင့်စားရင် အဆင်မပြေဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ လိမ္မော်သီး၊ လိမ္မော်သီး၊ သံပုရာသီးနဲ့ စပျစ်သီးအားလုံးမှာ citric acid ပါဝင်ပါတယ်။ citric အက်ဆစ်ပမာဏသည် ဆီးကို အယ်ကာလ်ဖြစ်စေနိုင်ပြီး အက်စစ်ဓာတ်ကျောက်တည်ခြင်းကို ကုသရန် ဆေးဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း သတ်မှတ်ထားသော ကန့်သတ်ချက်ထက်ကျော်လွန်ပါက ဝမ်းဗိုက်နာခြင်း၊ အော့အန်ခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်းနှင့် ပြင်းထန်စွာဆေးလွန်ခြင်းကြောင့် အသည်းပျက်စီးခြင်းနှင့် ရာသီတက်ခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ၎င်းတွင် လိမ္မော်သီး၏အသားသာမက ၎င်းတို့၏ အရေခွံများ၊ စေ့များ၊ အစေ့များ စသည်တို့လည်း ပါဝင်သည်။

TWO

အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်များကို စည်သွပ်ဘူးခွံများအတွင်း အစာကျွေးပါ။ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်အများစုသည် အထူးသဖြင့် အားလပ်ရက်များ သို့မဟုတ် မွေးနေ့များတွင် ကြောင်များနှင့် ခွေးများကို စည်သွပ်ဘူးများ ပေးဆောင်ခြင်းကို နှစ်သက်ကြသည်။ ပေးထားသော စည်သွတ်ဘူးသည် အရည်အသွေး အာမခံချက်ရှိသော တရားဝင်အမှတ်တံဆိပ်ဖြစ်သရွေ့ ပြဿနာမရှိပါ။ အန္တရာယ်သည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်၏ မလိုလားအပ်သော အပြုအမူတွင် တည်ရှိသည်။ စည်သွပ်ဗူး အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များသည် အစာကို ဗူးထဲမှ တူးပြီး စားရန် ကြောင်နှင့် ခွေး၏ ထမင်းပန်းကန်ထဲသို့ ထည့်သင့်သည်။ ဗူး၏ကျန်တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို ရေခဲသေတ္တာထဲတွင် သိမ်းဆည်းထားပြီး မစားမီ 24 နာရီအတွင်း အပူပေးနိုင်သည်။ အခန်းအပူချိန်တွင် သိမ်းဆည်းထားသော စည်သွတ်ဘူးများသည် 4-5 နာရီအထိ သက်တမ်းရှိပြီး အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုကြာပြီးနောက် ပျက်စီးသွားနိုင်သည်။

အချို့သော အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်များသည် ဗူးခွံများကိုဖွင့်၍ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များရှေ့တွင် ပေါ့ပေါ့ဆဆ စားသောက်ကြပြီး ကြောင်နှင့် ခွေးများစွာကို အမှတ်မထင် လျှာဒဏ်ရာဖြစ်စေသည်။ သံဘူး၏ အတွင်းဘက်ခြမ်းနှင့် ဆွဲထားသော သံချပ်များသည် ထူးထူးခြားခြား ချွန်ထက်နေသည်။ ကြောင်များနှင့် ခွေးများစွာသည် သေးငယ်သောခေါင်းပေါက်၏ ပါးစပ်ထဲသို့ မဝင်နိုင်ဘဲ ၎င်းတို့၏လျှာကို အဆက်မပြတ် စို့ရန်အတွက်သာ အသုံးပြုနိုင်သည်။ ၎င်းတို့၏ ပျော့ပျောင်းပြီး တွန့်နေသောလျှာသည် ဗူးအစွန်းတစ်လျှောက်ရှိ အသားအပိုင်းအစတိုင်းကို ဂရုတစိုက်ရွေးချယ်ကာ ချွန်ထက်သောသံစာရွက်ဖြင့် တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး လှီးဖြတ်ထားသည်။ တခါတရံမှာ လျှာက သွေးတွေနဲ့ ဖုံးလွှမ်းသွားပြီး နောက်ပိုင်း မစားရဲတော့ဘူး။ ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက ကြောင်တစ်ကောင်ကို ကုသပြီး သံဗူးထဲက သံချပ်နဲ့ လျှာကို လှီးဖြတ်ပစ်လိုက်တယ်။ သွေးထွက်တာကို ရပ်ပြီး ၆ ရက်ကြာအောင် အစာမစားနိုင်ဘဲ နှာဆေးရည်နဲ့ အစာဖြည့်ဖို့ ၆ ရက်လောက်သာ စားနိုင်တော့ အရမ်းနာကျင်ပါတယ်။

အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်တိုင်းသည် ၎င်းတို့၏ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များကို သရေစာ သို့မဟုတ် စည်သွပ်ဘူးများ ပေးသည့်အခါ အစာကို နေရာတိုင်းတွင် ကောက်မကောက်တတ်သည့် အလေ့အကျင့်ကောင်းကို မွေးမြူထားရန် အကြံပြုထားသည်။

သုံးမျိုး

ဧည့်ခန်းနှင့် အိပ်ခန်းရှိ အမှိုက်ပုံးများတွင် အစားအသောက်များဖြင့် အမှိုက်များ။ ကြောင်နှင့် ခွေးအသစ်များ၏ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်အများစုသည် ၎င်းတို့၏အမှိုက်များကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရန် မကျင့်ကြံကြသေးပါ။ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များနေထိုင်သည့် ဧည့်ခန်း သို့မဟုတ် အိပ်ခန်းများတွင် ထားရှိထားသော အစာကျန်များ၊ အရိုးများ၊ သစ်သီးခွံများနှင့် အစာအိတ်များကို အမှိုက်ပုံးများတွင် စွန့်ပစ်လေ့ရှိသည်။

ဆေးရုံများတွင် ကြုံတွေ့ရသည့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်အများစုသည် အမှိုက်ပုံးကို လှန်လှောခြင်းဖြင့် နိုင်ငံခြားအရာဝတ္ထုများကို မှားယွင်းစွာ မျိုချမိခြင်းကြောင့် ကြက်အရိုးများနှင့် အစာထုပ်ပိုးအိတ်များကို အန္တရာယ်အကြီးဆုံး ဖြစ်စေပါသည်။ အစားအသောက်အိတ်များတွင် ဆီစွန်းထင်းခြင်းနှင့် အစားအစာ၏ မျက်နှာပြင်နှင့် တိုက်ရိုက်ထိတွေ့ခြင်းကြောင့် အနံ့ဆိုးများ အများအပြားပါဝင်နိုင်သည်။ ကြောင်များနှင့် ခွေးများသည် ၎င်းတို့အားလုံးကို လျှာဖြင့် မျိုချရန် နှစ်သက်ကြပြီး ပိတ်ဆို့ခြင်းကို ဖြစ်စေနိုင်သည့် ၎င်းတို့၏ အူနှင့် အစာအိမ်အတွင်း မည်သည့်အရာမဆို မြုပ်သွားကြသည်။ ကြောက်စရာအကောင်းဆုံးအချက်မှာ ဓာတ်မှန်နှင့် အာထရာဆောင်းတို့က ဤပိတ်ဆို့ခြင်းကို မတွေ့နိုင်ဘဲ၊ ၎င်းကိုသိရှိရန် တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းမှာ ဘေရီယမ်သတ္တုဖြစ်သည်။ မသေချာမရေရာတဲ့ ကိစ္စတွေမှာ ယွမ် ၂၀၀၀ ကျော် ကုန်ကျတဲ့ ပလတ်စတစ်အိတ်ကို စားခဲ့တယ်လို့ သံသယရှိပြီး အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် ပိုင်ရှင် ဘယ်နှစ်ယောက် လက်ခံနိုင်မလဲ မသိသလို ဖယ်ထုတ်ဖို့ ခွဲစိတ်မှု ယွမ် ၃၀၀၀ မှ ၅၀၀၀ အထိ ကုန်ကျဖွယ် ရှိပါတယ်။

ပလပ်စတစ်အိတ်များထက် စစ်ဆေးရန်ပိုမိုလွယ်ကူသော်လည်း ကြက်အရိုး၊ ဘဲရိုး၊ ငါးအရိုးစသည့် ကြက်အရိုးများကဲ့သို့သော ကြက်အရိုးများသည် အန္တရာယ်ပိုများသည်။ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်က ၎င်းတို့စားပြီးနောက် ဓာတ်မှန်ရိုက်ခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့ကို အလွယ်တကူမြင်နိုင်သော်လည်း သင့်မတိုင်မီနှင့် အပြီးတွင် ဖြစ်နိုင်ချေရှိသည်။ ကယ်ဆယ်ရေး ခွဲစိတ်မှု မပြုမီကပင် အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန် သည် သေဆုံးနေပြီ ဖြစ်သည်။ ကြက်အရိုးနှင့် ငါးအရိုးများ၏ ဦးခေါင်းသည် အလွန်စူးရှပြီး သွားဖုံး၊ မေးရိုး၊ လည်ချောင်း၊ အစာပြွန်၊ အစာအိမ်နှင့် အူများကို အလွယ်တကူ ဖြတ်တောက်နိုင်ကာ စအိုရှေ့တွင် စွန့်ထုတ်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေသော်လည်း၊ ဘောလုံးတစ်လုံးအဖြစ် ခိုင်မာနေသေးပြီး အပြူးထွက်သည့်အပိုင်းသည် စအိုကို ထိုးဖောက်ရန် အဖြစ်များသည်။ ကြောက်စရာအကောင်းဆုံးမှာ အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းအတွင်း အရိုးများဖောက်ခြင်းသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များကို ၂၄ နာရီအတွင်း သေဆုံးစေနိုင်သည်။ သေဆုံးခြင်းမရှိလျှင်ပင် ပြင်းထန်သော ဝမ်းဗိုက်ရောဂါပိုးများနှင့် ရင်ဆိုင်ရနိုင်သည်။ ဒါကြောင့် သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို မတော်တဆ ထိခိုက်မိလို့ နောင်တရမှာလား စဉ်းစားကြည့်ပါ။ ထို့ကြောင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ မဝင်စေရန် မီးဖိုချောင် သို့မဟုတ် ရေချိုးခန်းတွင် အမှိုက်ပုံးကို သေချာစွာထားကာ တံခါးကို သော့ခတ်ထားပါ။ အိပ်ခန်း၊ ဧည့်ခန်း စားပွဲ သို့မဟုတ် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် အမှိုက်မထည့်ပါနှင့် အချိန်မီသန့်ရှင်းရေးသည် အကောင်းဆုံးဘေးကင်းမှုအာမခံချက်ဖြစ်သည်။

အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်များ၏ အလေ့အကျင့်ကောင်းသည် ၎င်းတို့၏ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များအတွက် အန္တရာယ်နှင့် ဖျားနာမှု ဖြစ်နိုင်ခြေကို လျှော့ချနိုင်သည်။ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ပိုင်ရှင်တိုင်းက သူတို့ကို အချစ်ပိုပေးမယ်လို့ မျှော်လင့်ထားတာကြောင့် အသေးအမွှားလေးတွေနဲ့ စတင်လိုက်ပါ။